کیست گانگلیون مچ دست ( گانگلیون ساده )
( گانگلیون شایعترین بر آمدگی کیستیک درپشت مچ دست می باشد . )
پاتولوژی کیست گانگلیون
در مورد منشا گانگلیون نظریات مختلفی وجود دارد . برخی آنرا نشان دهنده یک روند دژنراتیو می دانند . برخی دیگر عقیده دارند که گانگلیون ها در حقیقت تومورهای خوش خیم نیام تاندون یا کپسول مفصلی هستند . دیواره کیست از بافت فیبرو بوده و اندوتلیال پوشاننده حقیقی ندارد .
گانگلیون در برخی نقاط به کپسول مفصلی یا نیام تاندون متصل است اما ارتباطی بین فضای مفصل یا نیام تاندون و داخل کیست وجود ندارد . کیست ممکن است یک یا چند حفره ای بوده و مایع موجود در آن شفاف و چسبنده می باشد .
تظاهرات بالینی کیست گانگلیون
شایعترین محل گانگلیون در پشت مچ می باشد . این ضایعه می تواند در هر سنی از دوران بزرگسالی بوجود آمده و بندرت در جلوی مچ یا در کف دست یا انگشتان نیز ایجاد می شود .
در خانمها شایعتر بوده و در 70 درصد موارد بین 20 تا 40 سالگی اتفاق می افتد. کیست گانگلیون ممکن است بسرعت یا به آرامی و در طول زمان اتفاق افتد.معمولا علایم چندانی بجز تورم و گاهی ناراحتی و درد مختصر وجود ندارد . در معاینه ،توده بر آمده ممکن است نرم و کیستیک باشد ، اما در اکثر موارد سفت است . این ضایعه اغلب با برجستگی استخوانی اشتباه می شود اما با معاینه دقیق ، تموج آن مشخص گردد .
عوارض گانگیلونی که در عمق مچ یا کف دست قرار دارد ، می تواند موجب وارد آمدن فشار به عصب اولنار یا مدیان یا شاخه های آنها گردد . گرفتاری شاخه ها موجب بروز اختلال حرکتی و معمولا حسی در نواحی مربوطه می شود .
درمان کیست گانگلیون
کیست گانگلیون بی خطر بوده و در صورت عدم وجود درد یا عوارض می توان آن را به حال خود رها کرد . گاهی وارد آوردن فشار زیاد بر روی گانگلیون موجب پاره شدن آن در زیر پوست می شود . با استفاده از این روش بی خطر می توان تا مدتی بر آمدگی را برطرف کرد ولی گانگلیون می تواند پس از یک مدت نسبتا طولانی مجددا" ایجاد شود .
یک روش دیگر جهت بهبودی موقت ، آسپیره نمودن کیست توسط یک سوزن ضخیم می باشد .پس از تخلیه کیست می توان محلول استروئید را تزریق کرد و سپس بمدت 3 تا 4 هفته در گچ یا اسپلینت ( مچ بند میله دار ) قرار داد.گرچه احتمال عود آن تا 50 دصد وجود دارد.در گانگلیونهای جلوی مچ دست که در مجاورت شریان رادیال قرار دارند بهتر است تزریق انجام نشود.
در صورت بزرگ بودن کیست می توان آن را جراحی نمود گرچه پس از جراحی نیز احتمال عود وجود دارد.